Κλέβοντας εκκλησσία...

...θα προσπαθήσουμε να σχολιάσουμε το τελευταίο πόνημα του «ΠΡΙΝ» (κομματικού έντυπου του ΝΑΡ) που προσπαθεί -του κάκκου- να ασκήσει κριτική στο ΚΚΕ.

Και λέμε «κλέβοντας εκκλησσία» στον τίτλο, γιατί μοιάζει να έχουν ξεμείνει τόσο πολύ από ιδέες, που όχι μόνο ένα πειστικό, στον δικό τους έστω κόσμο, αντι-ΚΚΕ λόγο δεν μπορούν πλέον να αρθρώσουν, αλλά αδυνατούν και να κρύψουν τις δικές τους πραγματικές θέσεις (ΣΥΡΙΖΑ και τα μυαλά στους αποχυμωτές) πλέον. Και μάλιστα κατ’επανάληψη.

Διαβάστε:

ΚΚΕ: Δεν είναι λύση ο αναχωρητισμός

Πηγή: Κωστής Νάγιας – «Πριν»

Είναι ν αναρωτιέται κανείς με την πολιτική του ΚΚΕ σε σχέση και με τις τελευταίες εξελίξεις.
Ας δεχθούμε ότι είναι σωστή η πολιτική του. Ότι δηλαδή, καθώς ανέφερε στους δημοσιογράφους ο Δ. Κουτσούμπας στις 17/12 στη Θεσσαλονίκη, «με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας στήνεται ένας νέος δικομματικός καβγάς, στήνεται μια νέα πολιτική πόλωση, γνωστή βέβαια από τα παλιά. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αλληλοκατηγορούνται ποιος αποσταθεροποιεί την οικονομία και τη χώρα. Στην πραγματικότητα, και οι δύο δίνουν εξετάσεις στην ΕΕ, στις αγορές, στο μεγάλο κεφάλαιο, θέλουν το λαό στη γωνία, θέλουν άκριτα να. αποδέχεται τα Μνημόνια διάρκειας, να αποδέχεται τις συμφωνίες αυστηρής επιτήρησης από τους δανειστές, να αποδέχεται τα δεσμά της ΕΕ».

Τότε όμως γιατί το ΚΚΕ δεν πρωτοστατεί στις προσπάθειες διοργάνωσης συλλαλητηρίων και απεργιών και τις ημέρες εκλογής του προέδρου ώστε ο λαός να επιδράσει το μέγιστο δυνατό;
Και πόθεν συμπεραίνεται πως η μοναδική λύση σε αυτό το έστω στημένο παιχνίδι είναι «ο ελληνικός λαός να γυρίσει την πλάτη σε όλους αυτούς, να ενισχύσει την πολιτική δύναμη που με σταθερότητα, με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια βρίσκεται στο πλευρό του, το ΚΚΕ, που θα βρίσκεται και την επόμενη μέρα από τις ερχόμενες εκλογές, από τις οποιεσδήποτε εξελίξεις»; Σε τι διαφέρει η πολιτική αυτή, «λύση η ενίσχυση του ΚΚΕ», «όχι συλλαλητήρια κατά τις ημέρες εκλογής του προέδρου», «όχι να πέσει από τα κάτω η κυβέρνηση γιατί αυτά ενισχύουν το ΣΥΡΙΖΑ», από το «λύση είναι η κοινοβουλευτική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ»;

Και είναι έτσι απλά «στημένο δικομματικό παιχνίδι από τα παλιά»; Και η ιστορικής σημασίας σε εξέλιξη κρίση, η αδυναμία της ελληνικής αστικής τάξης και η υποβάθμιση του ελληνικού καπιταλισμού, η εντεινόμενη φθορά της ΝΔ και η τάση εξαφάνισης του ΠΑΣΟΚ είναι στημένα; Ο κίνδυνος κατάρρευσης του αστικού πολιτικού συστήματος είναι υπαρκτός ή ανύπαρκτος; Το κίνημα, αυτό το πολλαπλά ατελές κίνημα, υπάρχει σε αυτές τις εξελίξεις; Ή μήπως, όπως τόνισε στην ομιλία της στη Βουλή για τον προϋπολογισμό η Αλέκα Παπαρήγα, «αν γίνουν εκλογές και έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ, που είναι πολύ πιθανό, θα είναι βέβαια προϊόν εκλογών, δεν θα είναι προϊόν λαϊκών αγώνων αλλά πτώσης και κατάπτωσης του κινήματος»;

Το ΠΑΣΟΚ δηλαδή εξαφανίζεται, η ΝΔ βρίσκεται σε προϊούσα φθορά, το αστικό πολιτικό σύστημα είναι υπό αναδιαμόρφωση -που δεν βγαίνει μάλιστα- έτσι στημένα ή από χόμπι των μονοπωλιακών εθνικών και υπερεθνικών κέντρων εξουσίας, αφού το κίνημα πίπτει και καταπίπτει, δηλαδή έχει μηδαμινή παρουσία;

Και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αστικό κόμμα, κάτι σαν τη ΝΔ, ή η παλιά μετεξελισσόμενη σε σοσιαλφιλελεύθερο ρεύμα σοσιαλδημοκρατία; Δηλαδή επαγγέλλεται τη μερική απασχόληση, το ωρομίσθιο, τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, τη συμμετοχή σε πολεμικές συρράξεις κλπ;

Στάσιμη, αδιέξοδη, υπεραπλουστευμένη και κυρίως πλήρως αναποτελεσματική πολιτική που περιστρέφεται γύρω από το ίδιο το ΚΚΕ-αυτοσκοπό.
__________
Σχόλια:

Α) Τότε όμως γιατί το ΚΚΕ δεν πρωτοστατεί στις προσπάθειες διοργάνωσης συλλαλητηρίων και απεργιών και τις ημέρες εκλογής του προέδρου ώστε ο λαός να επιδράσει το μέγιστο δυνατό;

Έχω δει και έχω δει, απεργία με αίτημα την μη-εκλογή ΠτΔ δεν έχω ματαδεί. Και μάλιστα ντυμένη και με «υπερεπαναστατικό» ρούχο.

Από την άλλη, σε τι ακριβώς (να καλέσει το ΚΚΕ) να επιδράσει ο λαός;

Στο να μην ξαναεκλεγεί ποτέ ΠτΔ; (Πάγια πλέον θέση του ΚΚΕ η μη-υπερψήφιση κανενός για την θέση του ΠτΔ)
Και πως γίνεται να λες σωστά πως το όλο σκηνικό δεν αφορά τον λαό («Ας δεχθούμε ότι είναι σωστή η πολιτική του ΚΚΕ» λέει ο αρθρογράφος του ΠΡΙΝ στην εισαγωγή του), και να καλείς ταυτόχρονα τον λαό σε κινητοποιήσεις για κάτι που δεν τον αφορά;
Με την ΝΑΡίτικη λογική μάλλον γίνεται...

Β) Σε τι διαφέρει η πολιτική αυτή, «λύση η ενίσχυση του ΚΚΕ», «όχι συλλαλητήρια κατά τις ημέρες εκλογής του προέδρου», «όχι να πέσει από τα κάτω η κυβέρνηση γιατί αυτά ενισχύουν το ΣΥΡΙΖΑ», από το «λύση είναι η κοινοβουλευτική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ»;

Αρχικά πάλι πιάνονται με τα κλοπιμαία στα χέρια στο ΠΡΙΝ, καθώς σύμφωνα με άλλο άρθρο, της ίδιας εφημερίδας, το ΚΚΕ όχι μόνο ουδέποτε έδωσε γραμμή «όχι συλλαλητήρια κατά τις ημέρες εκλογής του προέδρου», αλλά έχει προβεί και σε ένα σωρό κινητοποιήσεις από τότε που έσκασε αυτή η ιστορία.

«υπήρχε πληθώρα αναγγελιών κινητοποιήσεων σωματείων και συλλόγων που πρόσκεινται στη «λαϊκή συμμαχία» του ΠΑΜΕ, του ΜΑΣ και άλλων για σημαντικά πλην όμως σε κάθε περίπτωση μερικού χαρακτήρα οικονομικά ζητήματα.» μας λέει το προηγούμενο τεύχος του ΠΡΙΝ

Το πως η μονόπαντη καταγγελλία της «κυβέρνησης» αποκλειστικά (όχι του καπιταλισμού, της αστικής τάξης, της ΕΕ έστω βρε παιδάκι μου) ταυτίζεται αντικειμενικά με το «λύση είναι η κοινοβουλευτική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ» (για να φύγει η κακιά «κυβέρνηση» που τα φταίει όλα, ντε) το αφήνουμε ασχολίαστο αφού είναι εύκολα κατανοητό και από μικρό παιδί (αλλά προφανώς όχι και από τον συντάκτη του ΠΡΙΝ)

Και ενώ νομίζουμε πως μέχρι εδώ τα είδαμε όλα, σκάνε οι βόμβες!

Βόμβα πρώτη (μεγατόνων):

«αδυναμία της ελληνικής αστικής τάξης» και «κίνδυνο κατάρρευσης του αστικού πολιτικού συστήματος», βλέπει ο συντάκτης του ΠΡΙΝ, αλλά δεν ξέρω που ακριβώς τα βλέπει αυτά, αφού σύμφωνα με τα γκάλοπ της περασμένης εβδομάδας, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις συνολικά, έχουν σταθερά ένα 94+%, ενώ η άκρα εθνικιστική δεξιά (με την ΝΔ του Σαμαρά να εντάσεται δικαίως σε αυτήν) κρατάει το 30+% για πλάκα.

Και ενώ αποφεύγει να μας διαφωτίσει για την πηγή του βαρύγδουπου συμπεράσματος του περί «κίνδυνου κατάρρευσης του αστικού πολιτικού συστήματος», ο Κ.Ναγιάς κάνει ένα μεγάλο άλμα (τύφλα να έχει ο πρόεδρος Μάο) και τοποθετεί το κερασάκι στην τούρτα του άρθρου του με το ρητορικό ερώτημα:

«Δηλαδή επαγγέλλεται (σ.σ. ο ΣΥΡΙΖΑ) τη μερική απασχόληση, το ωρομίσθιο, τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, τη συμμετοχή σε πολεμικές συρράξεις κλπ;»

Όχι ρε μεγάλε, το ότι παίρνει όρκους συμμετοχής της χώρας σε €-ΕΕ-ΝΑΤΟ, συμμετοχή που προϋποθέτει την υλοποίηση όλων των παραπάνω, δεν σημαίνει πως συμφωνεί κιόλας με τα αποτελέσματα της παραμονής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς αυτούς οργανισμούς, έτσι;

Πόσα θέλετε να μας τρελλάνετε ρε παιδιά;

Υ.Γ.

Απολαυστικός και ο επίλογος του άρθρου που το ΚΚΕ κατηγορείται πως ασχολείται με τις δικές του πολιτικές προτεραιότητες, αντί να ασχοληθεί με το να κάνει πρωθυπουργό τον Τσίπρα. Ασχολίαστο...

Υ.Γ.2

Το να είσαι ΣΥΡΙΖΑίος και να αυτοεξευτελίζεσαι ψευδόμενος και υποτιμώντας την ίδια την νοημοσύνη σου, εν όψη του κυβερνητικού θώκου και των οφελημάτων που πηγάζουν από αυτόν, μου είναι απεχθές αλλά κατανοητό.

Το γιατί να είσαι ΝΑΡίτης και να υφίστασαι όλα αυτά υπέρ του ...ΣΥΡΙΖΑ, μου είναι ακόμη ακατανόητο.